BRUSSEL - De cartoonist Pil is op 24 juni 2007, op 92-jarige leeftijd in alle stilte overleden.

Pil heette eigenlijk Joseph (later afgekort tot Joë) Meulepas en werd op 8 februari 1915 geboren in Hampstead (Londen), als zoon van Lierse ouders. Hij studeerde letteren in Leuven en belandde in 1936 in de journalistiek. Al voor de oorlog publiceerde Pil cartoons in allerlei studentenblaadjes en maakte hij lino's, etsen en affiches.

Tijdens de oorlog was hij een tijdlang redactiesecretaris van de 'Soir volé', een krant die werd gemaakt door collaborerende journalisten en waaraan ook Hergé meewerkte. Na de oorlog werd hij veroordeeld voor collaboratie. Hij kwam vervroegd vrij en werd gerekruteerd voor de ploeg die in mei 1947 De Standaard weer opstartte. Voor die krant maakte hij dagelijks een politieke cartoon, voor Het Nieuwsblad een wekelijkse, kritische kijk op de actualiteit in de rubriek Met pijl en pen. Ook werkte hij als cartoonist of auteur van gagstrips mee aan talloze andere Vlaamse publicaties, illustreerde hij boeken (onder meer van Ernest Claes en Felix Timmermans) en ontwierp hij poppen en decors voor poppentheater.

Bron De Standaard

Zie ook http://lambiek.net/artists/p/pil.htm
Zie ook http://kadoc.kuleuven.be/nl/actu/enbr/enbr_2007_09.htm
Zie ook http://www.kempenserfgoed.be/erfgoed/17788-joe-meulepas-alias-pil-cartonist

Pil is in het Engelse Hampstead geboren maar was eigenlijk een Brusselaar. Joe Meulepas (1915-2007) begon onder de schuilnaam Pil zijn tekencarrière op 11 april 1947 in De Standaard. Zijn tekeningen waren sterk beïnvloed door de Engelse zwart-wit tekenaar David Low, maar zelf omschreef hij zijn tekenstijl als een eigenlijk gebrek aan tekentalent, dat bewust gecultiveerd was en opgevoerd tot een eigen genre. Meulepas zou, naast politiek cartoonist, vooral de man worden van de stop-comic, een strip bestaande uit een drietal kadertjes met daarin een zeer kort humoristisch voorval. ‘Meneerke Peeters’, die tientallen jaren absurde avonturen beleefde, werd zijn populairste creatie.

Voorafgaand aan zijn tekencarrière was Joe Meulepas ooit vervuld van politieke ambities. En hij leek ze aanvankelijk ook te gaan waarmaken. Zo werkte hij in 1939, na de beëindiging van zijn rechtenstudie te Leuven, met de socialistische politici Hendrik De Man en Paul-Henri Spaak nog mee aan hun brochure ‘Socialisme National’. Hij was in die dagen sterk overtuigd van de juistheid van de neutraliteitspolitiek van koning Leopold III. Maar toch zou ook Meulepas niet ontsnappen aan de dolgedraaide volksjustitie van de bevrijdingsdagen. Omdat hij van november 1940 tot april 1942 redactiesecretaris geweest was van de door de Duitse bezetters ‘gestolen’ Le Soir, kon de ambitieuze jongeman een verdere politieke loopbaan wel vergeten. Na de oorlog werd hij als collaborateur opgepakt, maar omdat men hem eigenlijk geen geschreven artikelen ten laste kon leggen werd hij ‘slechts’ tot vier jaar gevangenis veroordeeld.

Bij zijn vrijlating, na anderhalf jaar effectief verblijf in de Belgische cel, werd Joe Meulepas door toenmalig hoofdredacteur Willem Melis aangezocht om dagelijks voor De Standaard een politieke cartoon te tekenen. De intussen berooide jongeman had het geluk dat de tekeningen, die hij jaren eerder voor verscheidene Leuvense studentenbladen getekend had, niet onopgemerkt gebleven waren. Onder de benaming Pil nam de jurist de tekenopdracht dankbaar aan. Sommigen meenden dat het gekozen pseudoniem de afkorting was van ‘pauvre incivique libéré’, doch in werkelijkheid had hij het gewoon lukraak uit het woordenboek gehaald. De tekenaar, die zich naar eigen zeggen meer aangetrokken voelde tot wat rechts wordt genoemd, dan tot links, zou zich tientallen jaren goed voelen bij De Standaard. In 1950 verscheen een bundeling van zijn spotprenten uit de eerste jaren bij De Standaard. ‘Met Pijl en Pen’ was meteen de eerste uitgegeven cartoonbundel in Vlaanderen (heb ik ook in mijn bezit, wil ik je gerust eens tonen).

Toen hij op hoge leeftijd stierf in 2007, ging dat aan de meeste media totaal voorbij. De Standaard bracht een klein kadertje, weken na Meulepas’ dood.